Dylemat + kolejny sukces

Tak jak wczoraj pisałam tak dziś zrobiłam, czyli pobiegłam rano moją dwukilometrową trasę. Była piękna, rześka pogoda, nad łąkami unosiła się mile otulająca mgła, biegło się bardzo przyjemnie. Niestety moje piszczele troszkę dawały o sobie znać, to nie był taki ból jak 2 dni temu, ale jednak troszkę pobolewały.
Ponadto gdy dobiegłam do domu odezwała się moja kostka, musiałam jakoś felernie stanąć. Po chwili przestała boleć, ale w mojej głowie zaświeciła czerwona lampkę.

Zastanawiam się czy nie zmienić trochę treningów a mianowicie czy nie zamienić wyzwania przysiadowego na ćwiczenia z Ewą. Konkretnie na skalpel. Bieg obciąża nogi, przysiady obciążają nogi a na resztę ciała poza skłonami i skrętami po biegu oraz pompkami na ścianie nie robię nic. Sama nie wiem co zrobić. Jeszcze dwa tygodnie temu wylegiwałam się na kanapie przed telewizorem a teraz bombarduje moje nogi z każdej strony. Mocno się nad tym zastanawiam, tym bardziej że wydaje mi się, iż mogę spróbować "pokonać Ewę".
Co wy na to?


A teraz jeszcze się pochwalę, otóż dzisiaj przebiegłam całe dwa kilometry bez przerw i przystanków. Biegłam i myślałam dam radę, dam rade, jeszcze trochę i udało się. Wiem że dla 90% ćwiczących mój bieg to nie żaden bieg to ledwo trucht ( 2 km przebiegam w ok 17-20 min), ale dla mnie to nie lada wyczyn.
W przeciągu dwóch tygodni zmniejszyłam ten czas przechodząc z marszobiegu do biegu (truchtu) o całe 10 minut. I co czy to nie jest wyczyn? pewnie że jest. Dla mnie jest i tego się trzymam.

I jeszcze  moje wyzwanie przysiadowe na dzisiaj wygląda tak:

Czekam na wasze podpowiedzi dotyczące zmiany ćwiczeń.